Translate

Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

Φ Λ Ω Ρ Ε Ν Τ Ι Α

      Η Φλωρεντία είναι πρωτεύουσα της ιταλικής περιφέρειας της Τοσκάνης. Ιδρύθηκε το 200 π.Χ., όμως καταστράφηκε από τον Σύλλα το 82 π.Χ. και ξανά ανοικοδομήθηκε επί Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας το 59 π.Χ. Την πόλη διαπερνά ο ποταμός Άρνος. Αποτελούσε κέντρο εμπορίου κατά τον Μεσαίωνα, θεωρείται ως η γενέτειρα της ιταλικής Αναγέννησης και είναι γνωστή για τις καλές τέχνες και την αρχιτεκτονική της. Τα αξιοθέατά της έχουν χαρακτηριστεί Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς και τελούν υπό το καθεστώς της UNESCO.
      Η πόλη άλλαξε πολλές φορές ηγεμόνα και πολίτευμα (μοναρχία-ολιγαρχία-δημοκρατία). Περιληπτικά το 774 ο Καρλομάγνος κατακτά την πόλη, το 1054 περιήλθε στη Ματθίλδη, κόμισσα της Τοσκάνης, η οποία διόρισε τη Φλωρεντία στον Πάπα Γρηγόριο Ζ'. Το 1183 με συνθήκη του Φρειδερίκου Α' οι ιταλικές κοινότητες απέκτησαν κυριαρχικά δικαιώματα, δηλαδή έγιναν πόλεις-κράτη. Το 1382 η διοίκηση της πόλης περιέρχεται στους ευγενείς ενώ το 1469 αρχίζει η κυριαρχία του Λαυρέντιου των Μεδίκων και το 1494 οι Φλωρεντινοί κάνουν εξέγερση κατά των Μεδίκων και την πόλη κατακτά ο Κάρολος Η' της Γαλλίας. Το 1512 επανέρχονται οι Μεδίκοι και το 1737 η εξουσία περνάει στον Φραγκίσκο Στέφανο, δούκα της Λωρραίνης, και στην σύζυγό του Μαρία Θηρεσία. Από το 1865 εώς το 1870 γίνεται η πρωτεύουσα του Βασιλείου της Ιταλίας. Δυστυχώς το 1944 μεγάλο μέρος της πόλης ανατινάσσεται από τους Γερμανούς στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Παρ' όλες τις καταστροφές πολλά αξιοθέατα και έργα τέχνης της πόλης διασώθηκαν και μπορούμε σήμερα να τα θαυμάσουμε. Μερικά από αυτά είναι:

  • Ο καθεδρικός ναός του Ντουόμο(Σάντα Μαρία ντελ Φιόρε) με τον θαυμαστό τρούλο, αφιερωμένος στην Παναγία. Βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία Πιάτσα ντελ Ντουόμο, ολοκληρώθηκε το 1436. Το εσωτερικό του στολίζεται με αγάλματα, γλυπτά και τοιχογραφίες του Μιχαήλ Άγγελου, του Τζίοτο, του Γκιμπέρτι και άλλων. Ακριβώς δίπλα του 
  • βρίσκεται το μεγάλο κωδωνοστάσιο(καμπανίλε), ένας οκτάγωνος πύργος με ύψος 82 μέτρα, που χτίστηκε το 1334 πιθανώς από τον Τζιότο και ολοκληρώθηκε από τον Αντρέα Πιζάνο, και κοσμείται από πολύχρωμα μάρμαρα, 16 αγάλματα και 54 ανάγλυφα. Πίσω από το ναό βρίσκεται ένα από τα σημαντικότερα μουσεία της Ιταλίας, το Μουσείο Έργων του Ντουόμο και το Βαπτιστήριο του Αγίου Ιωάννη που κτίστηκε πιθανόν τον 7ο αιώνα, του οποίου οι όψεις κοσμούνται από ανάγλυφες παραστάσεις σε μπρούντζο (έργα του Ανδρέα Πιζάνο 1330 και του Γκιμπέρτι 1425) με θέματα από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη.
  • Το "Παλάτσο ντέλλα Σινιορία", γνωστό και ως Παλάτσο Βέκκιο, βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία Πιάτσα ντέλλα Σινιορία δίπλα στον ποταμό Άρνο. Κτίστηκε το 1298 με τον χαρακτηριστικό πύργο ύψους 95 μέτρων. Στην πλατεία βρίσκεται επίσης το μουσείο Λότζια ντέι Λάντσι. Μεταξύ των δύο προηγούμενων κτιρίων, βλέπουμε το τριώροφο "Παλάτσο ντελ Ουφίτσι", το οποίο άρχισε να κατασκευάζεται το 1560 από τον Τζόρτζιο Βαζόρι και ολοκληρώθηκε 21 χρόνια μετά. Περιέχει έργα ,κυρίως πίνακες ζωγραφικής, από την συλλογή των Μεδίκων.
  • Το "Παλάτσο Πίτι", άρχισε να κτίζεται τον 16ο αιώνα και σήμερα περιλαμβάνει πολλά μουσεία με σημαντικότερο την Παλατινή Πινακοθήκη, με έργα του Ραφαήλ(όπως Η Σχολή των Αθηνών). Όταν το παλάτι πέρασε στα χέρια των Μεδίκων, κατασκευάστηκε το Κορριντόιο Βαζαριάνο (διάδρομος του Βαζάρι), μια ανυψωμένη γέφυρα που περνάει πάνω από το Πόντε Βέκκιο και συνδέει το παλάτι των Πίτι με το Ουφίτσι.
  • Στο δυτικό κομμάτι της πόλης βρίσκονται τα ακόλουθα κτίρια: η "Σάντα Μαρία Νοβέλα"(ναός του 1278), οι ναοί Αγίας τριάδας(13ος αιώνας), Αγίων Αποστόλων(11ος αιώνας) και της Σάντα Μαρία Ματζόρε(13ος αιώνας). Τα κυριότερα παλάτια της περιοχής είναι αυτά των Κορσίνι, Φερρόνι, Στρότσι και Ρουτσελάι.
  • Ο ναός του Αγίου Λαυρεντίου χτίστηκε τον 4ο αιώνα και ανακαινίστηκε ολοκληρωτικά τον 15ο αιώνα. Στην Μονή βρίσκεται και η περίφημη Λαυρεντιανή Βιβλιοθήκη των Μεδίκων, με συγγραφικά έργα και παλιά χειρόγραφα μεγάλης αξίας Επίσης στην περιοχή βρίσκονται ο ναός του Αγίου Μάρκου και τα παλάτια Παλάτσο Μεντίτσι-Ρικάρντι, Παντολφίνι και Πούτσι.
  • Στην επαρχία της Τοσκάνης υπάρχουν επίσης και άλλες κοντινές πόλεις στην Φλωρεντία με ξακουστά μνημεία, όπως η Πίζα με τον ομώνυμο κεκλιμένο πύργο της Πίζας, που έκανε να κατασκευαστεί από το 1172 μέχρι το 1350. Αποτελείται εξολοκλήρου από μάρμαρο και υψώνεται σε 6 ορόφους. Την κλίση του, την οφείλει στο χαλαρό έδαφος πάνω στο οποίο χτίστηκε.
  • Άλλη πόλη της Τοσκάνης είναι η Σιένα, μια μεσαιωνική πόλη, όπου δεν επιτρέπονται οχήματα και αποτελεί και αυτή Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Απέχει από την Φλωρεντία περίπου μια ώρα.

Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2014

Σπάνια Ζώα στην Ελλάδα

     Η κάθε χώρα εκτός από τους τουριστικούς της προορισμούς και τα αξιοθέατά της, έχει να προσφέρει και άλλες εμπειρίες. Είτε είναι γαστρονομικές, με τοπικές συνταγές και αξιοπερίεργα μενού, είτε με τα φυσικά της τοπία και τον πλούτο της χλωρίδας της, αλλά και με τα είδη ζώων που υπάρχουν και ευδοκιμούν στην περιοχή.
     Έτσι και η Ελλάδα, έχει μερικά χαρακτηριστικά είδη ζώων που δεν υπάρχουν ή είναι σπάνια σε άλλα μέρη του κόσμου. Αυτά τα ζωάκια είναι και άγρια, υπό προστασία ή όχι, και οικόσιτα (κατοικίδια). Έτσι έχουμε την γάτα του Αιγαίου που την συναντάμε στα Κυκλαδίτικα νησιά,
τον ελληνικό ποιμενικό στις ορεινές περιοχές της Ηπείρου κυρίως, τα Σκυριανά αλογάκια που προστατεύονται σε φάρμες της Σκύρου αλλά και σε περιοχές της υπόλοιπης Ελλάδας όπως η Κέρκυρα, η Αμφίκλεια στον Παρνασσό, τα Ιωάννινα, η Καλαμάτα και η Αύρα Τρικάλων. Αλλά και την θαλάσσια χελώνα καρέτα-καρέτα, η οποία έρχεται στις παραλίες των Ιόνιων νησιών και κυρίως της Ζακύνθου, αλλά και της  Ηλείας, για να γεννήσει τα αυγά της, την φώκια Μονάχους-Μονάχους, η οποία ζει στα νερά του Αιγαίου και εμφανίζεται στην Άνδρο κυρίως?.
     Πιο αναλυτικά για τις περιοχές της Ελλάδας και τα πιο χαρακτηριστικά ζώα και πτηνά που φιλοξενεί, αναπτύσσουμε παρακάτω:

  • Το Ευρωπαϊκό(κόκκινο) ελάφι (Cervus elaphus), είναι το μεγαλύτερο φυτοφάγο ζώο της Ελλάδας. Κάποτε ζούσε σε ολόκληρη σχεδόν την ηπειρωτική Ελλάδα. Σήμερα βρίσκεται στην κατηγορία των "κινδυνεύοντων" ζώων της χώρας. Ο προστατευόμενος πληθυσμός εντοπίζεται πλέον στην Πάρνηθα, όπου φαίνεται να ευημερεί. Στην υπόλοιπη χώρα οι αριθμοί του είναι μικροί λόγω του λαθροκυνηγιού και της απώλειας βιοτόπων.
  • Το τσακάλι(Cans aureus) σήμερα απειλείται με εξαφάνιση. Δεν ξεπερνά τα 1500 ζώα. Είναι σχεδόν κατά το ήμισυ φυτοφάγα ζώα που τρέφονται με φρούτα και μούρα, και με ψοφίμια  και μικρά ζώα. Ενίοτε επιτίθενται σε πρόβατα. Βρίσκεται απομονωμένο στην Ανατολική Μακεδονία, στη Θράκη, στη Χαλκιδική, στη Πελοπόννησο, στη Σάμο, στην περιοχή του Αξιού και στην παραλιακή ζώνη της Φωκίδας.
  • Το Δελφίνι είναι το πιο μαγευτικό θηλαστικό των ελληνικών θαλασσών. Στην χώρα μας εμφανίζονται 9 είδη από τα συνολικά 32 που υπάρχουν παγκοσμίως. Είναι πολύ πιθανό στα ταξίδια σας προς τα νησιά να σας συντροφεύουν δελφίνια που ανταγωνίζονται το πλοίο της γραμμής και επιδίδονται σε παιχνίδια και περίτεχνες βουτιές. Μπορεί επίσης στην διάρκεια των διακοπών σας, στις παραλίες των νησιών να δείτε αυτά τα πανέξυπνα και αξιολάτρευτα πλάσματα.
  • Ο Μαυρογύπας (Aegypius monachus) είναι σπάνιο και τοπικό επιδημητικό είδος που έχει χαρακτηριστεί προστατευόμενο. Η θανάτωσή του από δηλητηριασμένα δολώματα, λόγω της διατροφής του με κτηνοτροφικά ζώα, καθώς και η απώλεια ώριμων δέντρων, λόγω υλοτομίας, έχουν μειώσει δραματικά τον πληθυσμό του. Η Ελλάδα φιλοξενεί τον τελευταίο πληθυσμό της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Εντοπίζεται σε δάση της Πίνδου και στα βουνά τις Μακεδονίας και της Πελοποννήσου.
  • Η καφέ αρκούδα (Ursus arctos) αποτελείται από 150 άτομα, σχηματίζοντας δυο μικρούς πληθυσμούς στην οροσειρά της Πίνδου και της Ροδόπης. Είναι είδος υπό προστασία και απαγορεύεται το κυνήγι και η θανάτωση του. Εάν κάποιος επιθυμεί να θαυμάσει αυτά τα μεγαλοπρεπή ζώα, μπορεί να τα επισκεφτεί σε οργανωμένους χώρους όπου περιθάλπουν πληγωμένα ή πρώην εχμαλοτισμένα ζώα στα ορεινά χωριά της Πίνδου.
  • Ο Κρητικός Αίγαργος (Capra aegagrus creticus) ή αλλιώς γνωστό ως κρι-κρί, αγρίμι ή κρητικό αγριοκάτσικο είναι ένα ενδημικό υποείδος αγριοκάτσικου και η μοναδική μορφή αιγάγρου στην Ευρώπη. Ο πληθυσμός του περιορίζεται σε 700 κατσίκια που ζουν στον Εθνικό Δρυμό της Σαμαριάς, στα Λευκά Όρη της Κρήτης. Αξίζει μια επίσκεψη στο φαράγγι της Σαμαριάς, και που ξέρετε μπορεί εκτός από το μεγαλείο της φύσης να θαυμάσετε και αυτό το γεμάτο ενέργεια ζώο.
  • Ο αγριόγατος της Κρήτης είναι το μοναδικό από τα αιλουροειδή που απαντάται στην Ελλάδα και για αρκετά χρόνια δεν είχαν δει αυτό το ζώο, ώσπου το 1996 εντοπίστηκε και μελετήθηκε από φοιτήτριες ένας αγριόγατος. Είναι πολύ δύσκολο να δείτε έναν αλλά τίποτα δεν είναι απίθανο. Πρόκειται για μικρό πληθυσμό αφού είναι εκτεθειμένος σε πολλούς κινδύνους και περιορισμένος στο νησί. 
  • Ο Λαγόγυρος (Spermophilus citellus) είναι ένα μικρό θηλαστικό με φουντωτή ουρά. Είναι δηλαδή ένα είδος σκίουρου. Τρέφεται με σπόρους, ρίζες, φύλλα και ασπόνδυλα. Φτιάχνει την φωλιά του στο έδαφος σκάβοντας στοές με πολλές εξόδους. Ευδοκιμεί στην Ελλάδα στην Κοζάνη και στα Γιαννιτσά(Δυτική Μακεδονία), στην κοιλάδα του Αξιού και στην περιοχή των Σερρών(Κεντρική Μακεδονία), και στην Αλεξανδρούπολη, στο Δέλτα του Έβρου(Θράκη). Ο πληθυσμός τους έχει μειωθεί σημαντικά και λόγω της επέκτασης των καλλιεργειών και λόγω προβλημάτων υγείας που προκύπτουν από την ενδογαμία.
  • Ο Λύκος και ο Λύγκας, ο λύκος ζει σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα, από τη Βόρεια Βοιωτία και πάνω, με αριθμό 700 ατόμων, και επιβιώνει σε ομάδες (αγέλες). Ο λύγκας εμφανίζεται κατά καιρούς στα σύνορα μεταξύ Ελλάδας, ΠΓΔΜ, Αλβανίας και Βουλγαρίας στον ορεινό όγκο της Ροδόπης, αλλά δεν υπάρχουν αξιόπιστα στοιχεία που να επιβεβαιώνουν την μόνιμη παρουσία του στην χώρα.
  • Το Σκυριανό αλογάκι είναι η μικρόσωμη φυλή αλόγων της Σκύρου. Πρόκειται για μια από τις αυτόχθονες φυλές αλόγων της Ελλάδας που υπήρχε στην αρχαιότητα σε όλο το εύρος της χώρας. Ο πληθυσμός τους σήμερα είναι 260 σε όλη την χώρα εκ των οποίων τα 187 βρίσκονται στην Σκύρο.
  • Η Καρέτα-Καρέτα είναι ένα σπάνιο είδος θαλάσσιας χελώνας που ξεχωρίζει από το καφεκόκκινο κέλυφός της και το μεγάλο κεφάλι. Γεννάει κάθε φορά περίπου 100 αυγά και η περιοχή ωοτοκίας της είναι η Ζάκυνθος, οι παραλίες της Δυτικής Πελοποννήσου, η Κρήτη, η Κεφαλλονιά και λιγότερο η Ρόδος. Πρόκειται για προστατευόμενο είδος και την περίοδο αναπαραγωγής και ωοτοκίας της απαγορεύονται τα ταχύπλοα, οι ομπρέλες και οι ξαπλώστρες στις παραλίες που πηγαίνει να γεννήσει.
  • Η γάτα του Αιγαίου είναι η μοναδική αυτόχθονη ελληνική φυλή γάτας που πρωτοεμφανίστηκε στις Κυκλάδες. Έχει αναγνωριστεί από τον Ελληνικό Όμιλο Γάτας ως η μόνη ελληνική φυλή. Είναι συγγενής της Τούρκικης Βαν. Έχει ημίμακρο τρίχωμα, κυρίως δίχρωμο ή τρίχρωμο, με το ένα χρώμα να είναι λευκό και να καλύπτει το 1/3 ή τα 2/3του σώματός της. Έχουν μακρυά ουρά,αυτιά με στρογγυλεμένες άκρες και τρίχωμα, πλατύ κεφάλι και σχιστά αμυγδαλωτά  πράσινα μάτια.
  • Ο Ελληνικός Ποιμενικός είναι από τους γνωστότερους σκύλους στην αρχαιότητα. Πρόγονός του είναι ο Μολλοσικός, που τοποθετείται στην αρχαία Ήπειρο. Πρόκειται για μια από τις δύο γνήσιες ελληνικές φυλές σκύλων και γίνεται προσπάθεια σήμερα να αυξηθεί ο πληθυσμός τους, με υιοθεσίες και δωρεάν προσφορές σε βοσκούς.
  • Εκτός από τα θηλαστικά έχουμε και πτηνά σπάνια και υπό εξαφάνιση, όπως είναι ο αργυροπελεκάνος που φωλιάζει στην Μικρή Πρέσπα, στον Αμβρακικό κόλπο και στην λίμνη Κερκίνη με παγκόσμιο πληθυσμό περίπου 13000, ο βασιλαετός σε μικρούς αριθμούς στην Β. Μακεδονία και Θράκη ως μόνιμος κάτοικος ή ως μεταναστευτικό είδος σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα. Ο μαυροπελαργός (Ciconia nigra) συναντάται σε Θράκη, Μακεδονία, Ήπειρο, Λέσβο 
και Β.Θεσσαλία, η νανοχήνα είναι μεταναστευτικό είδος, που ξεχειμωνιάζει εδώ, και την συναντάμε στην λίμνη Κερκίνη, στην λίμνη Ισμαρίδα και στα Δέλτα του Έβρου και του Νέστου. Ο λεπτόραμφος γλάρος (Larus genei) που εμφανίζεται στην Δυτική Ελλάδα και δεν φωλιάζει πια εδώ, η χουλιαρομύτα, ένα μεταναστευτικό σπάνιο πτηνό που εντοπίζουμε στους μεγάλους υδροβιότοπους που έχουν απομείνει στη χώρα μας. Το νεροχελίδονο και η αγκαθοκαλημάνα που εμφανίζεται στην Ευρώπη μόνο στην Ελλάδα, στο δέλτα του Νέστου με πληθυσμό μόνο 30-40 ζευγάρια που έχουν απομείνει.
Όπου και να ταξιδέψετε αφιερώστε λίγο χρόνο, ώστε να γνωρίσετε τα ζώα της περιοχής, αφού είναι αναπόσπαστο κομμάτι της και μαρτυρούν την εξέλιξή της στον χρόνο.

Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2014

Ρ Ω Μ Η

     Η Ρώμη είναι η πρωτεύουσα της Ιταλίας και αποτελεί πρωτεύουσα από την ίδρυσή της στις 21 Απριλίου του 753 π.Χ. από τον Ρωμύλο. Μέσα στα όριά της βρίσκεται το Βατικανό, ένα ξεχωριστό κρατίδιο το οποίο είναι η έδρα της Καθολικής Εκκλησίας και του Πάπα. Γεωγραφικά βρίσκεται στην κεντρική Ιταλία και διατρέχεται από τον ποταμό Τίβερη. Η ιστορική πόλη είναι χτισμένη ανατολικά του ποταμού, πάνω σε επτά λόφους (Παλατίνος, Κυρηνάλιος, Καπιτωλίνος, Βιμινάλιο, Εσκυλίνος, Κέλιος και Αβεντίνος Λόφος)_΄Το ιστορικό κέντρο αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO από το 1980.
     Κάθε γωνιά της Ρώμης είναι ένα αξιοθέατο. Μερικά από τα πιο Θαυμαστά είναι τα εξής:
  • Το Κολοσσαίο είναι ένα αμφιθέατρο, που χωρούσε 45000 θεατές. Το Κολοσσαίο άρχισε να κατασκευάζεται το 72 μ.Χ., συνεχίστηκε την εποχή του Τίτου και ολοκληρώθηκε υπό τον αυτοκράτορα Δομιτιανό το 80 μ.Χ. Ονομαζόταν Αμφιθέατρο των Φλαβίων από το όνομα της δυναστείας των αυτοκρατόρων που το έχτισαν. Οι διαστάσεις του είναι 156x188 μέτρα και ορθώνεται σε 4 ορόφους. Κάτω από τις κερκίδες βρίσκονταν τα υπόγεια με τα κλουβιά των άγριων ζώων και τις μηχανικές συσκευές του κτιρίου. Το κτίριο είχε 80 εισόδους και στην αρένα 2 πύλες, την "Πύλη της ζώσας σάρκας" από όπου έμπαιναν οι μονομάχοι και η "νεκρική πύλη" απ' όπου απομακρύνονταν οι νεκροί.Λειτούργησε για 400 χρόνια.
  • Το Πάνθεον, είναι ναός αφιερωμένος στους θεούς της Αρχαίας Ρώμης, όπως ο Ιανός, ο Κρόνος, ο Ήφαιστος, ο Άρης, ο Δίας, οι τρεις μυθικοί ιδρυτές της πόλης Πίκο-Φαύνος-Λατίνος, η Εστία, η Δήμητρα, η Θεά Τύχη, η Ινώ, ο Βάκχος(Διόνυσος), και η Άρτεμης. Τον 7ο αιώνα μ.Χ. μετατράπηκε σε χριστιανική εκκλησία. Για τον λόγο αυτό το κτίριο βρίσκεται σε άριστη κατάσταση εώς και σήμερα παρά τις αφαιρέσεις διακοσμήσεων του. Διέθετε τον μεγαλύτερο θόλο σε όλη την αρχαιότητα.
  • Η Καπέλα Σιξτίνα, με την διάσημη οροφή του Μιχαήλ Άγγελου, είναι ένα παρεκκλήσι του Αποστολικού Παλατιού (της επίσημης κατοικίας του Πάπα) στην πόλη του Βατικανού. Η φήμη του βασίζεται στην αρχιτεκτονική του, η οποία ακολουθεί το Ναό της Παλαιάς Διαθήκης, και στον διάκοσμό του. Η Καπέλα Σιξτίνα είναι ο χώρος που τελείται, κυρίως, το κονκλάβιο με απόφαση του οποίου εκλέγεται ο νέος Πάπας.
  • Η Βασιλική του Αγίου Πέτρου βρίσκεται στην πλατεία του Αγίου Πέτρου, στο Βατικανό. Είναι χτισμένη πάνω απ' το σημείο ταφής του Απόστολου Πέτρου. Τον 1ο αιώνα μ.Χ. πάνω στον λόφο που είναι σήμερα χτισμένο το Βατικανό, υπήρχε ένας ιππόδρομος που έχτισε ο αυτοκράτορας Καλιγούλας. Σύμφωνα με μαρτυρίες το 64 μ.Χ. στην κορυφή του λόφου σταυρώθηκε ο Απόστολος Πέτρος. Το 1614 μ.Χ. απέκτησε την μορφή που έχει σήμερα.
  • Η Σκαλινάτα είναι μια μεγαλόπρεπη σκάλα που συνδέει την Πιάτσα ντι Σπάνια με ένα πλάτωμα μπροστά στην πρόσοψη της γαλλικής εκκλησίας Τρινιτά ντει Μάντι. Έχει συνολικά 138 σκαλιά και τα σύμβολα των Βουρβόνων (fleur-de-lys) και του Πάπα εναλλάσσονται στις ανάγλυφες λεπτομέρειες. Από το πλάτωμα, η θέα της πόλης είναι πανοραμική. Στην βάση της υπάρχει η Κρήνη του Σαπιοκάραβου, ένα συντριβάνι που φτιάχτηκε το 1627 μ.Χ. και έχει την μορφή μιας μισοβυθισμένης βάρκας, φιλοτεχνημένη από τον Μπερνίνι. Από την Πιάτσα ντι Σπάνια ξεκινάει ο πιο ακριβός δρόμος της πόλης με τις μπουτίκ μεγάλων μόδιστρων.
  • Η Φοντάνα ντι Τρέβι, είναι το γνωστό συντριβάνι στην περιοχή της Τρέβις. Είναι το μεγαλύτερο μπαρόκ συντριβάνι της Ρώμης. Το όνομά του σημαίνει συντριβάνι σε τρεις δρόμους.Πρόκειται για έθιμο που θέλει να χτίζεται ένα συντριβάνι στο τέλος ενός υδραγωγείου που έφερνε νερό στην Ρώμη, εδώ το υδραγωγείο του Άκουα Βερτζίνε, του ανακαινισμένου Άκουα Βίργκο, ενός αρχαίου ρωμαϊκού υδραγωγείου, το οποίο υδροδοτούσε την Ρώμη και του οποίου η πηγή βρισκόταν 13 χλμ έξω από την πόλη. Λέγεται ότι η πηγή βρέθηκε με την βοήθεια μιας παρθένου (εξού και το όνομα) και αυτή η σκηνή αναπαριστάται στο σημερινό συντριβάνι.
  • Ένα ακόμα συντριβάνι είναι η Κρήνη του Τρίτωνα στην Πιάτσα Μπαρμπερίνι, και αυτή φιλοτεχνήθηκε από τον Τζιαν Λορέντσο Μπερνίνι το 1642. Αναπαριστά δελφίνια που ισορροπούν στις ουρές τους ένα κοχύλι, πάνω στο οποίο βρίσκεται ο θεός Τρίτωνας σε φυσικό μέγεθος. Φτιάχθηκε στο τέλος του υδραγωγείου Άκονα Φελίτσε. Στην ίδια πλατεία βρίσκεται και η Κρήνη των Μελισσών.
  •  Το Καφέ Γκρέκο, είναι το πιο ιστορικό καφέ της Ρώμης, βρίσκεται στην Βία Κοντόττι κοντά στην Πιάτσα ντι Σπάνια, και ιδρύθηκε το 1760 από τον Έλληνα Νικόλα ντελλα Μανταλένα. Ήταν στέκι φιλολογικών και καλλιταχνικών κύκλων, όπως ο Νικολάι Γκόγκολ, ο Νίστε, ο Γκαίτε, ο Κάρολος Ντίκενς, ο Σατωμπριάν, ο Λόρδος Βύρων, ο Σάρλ Μπωντλαίρ, ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, ο Σαλβατόρ Νταλί και άλλοι. Επίσης σύχναζαν και μονάρχες όπως ο Λουδοβίκος Α' της Βαυβαρίας.
  • Επίσης σημαντικά και ιστορικά οικοδομήματα βρίσκονται στην Πιάτσα ντε Πόπολο, στην πύλη της αρχαίας πόλης με έναν από τους πολλούς οβελίσκους που βρίσκονται στη Ρώμη, τις δίδυμες εκκλησίες Σάντα Μαρία ντει Μιράκολι (1681) και την Σάντα Μαρία  στο Μοντεσάντο (1679), η Πιάτσα Ναβόνα με την περίφημη Φοντάνα ντει Κουάρτι Φιούμι(συντριβάνι των τεσσάρων ποταμών Νείλος-Δούναβης-Γάγγης-Ρίο ντε Λα Πλάτα(1651)), οΛόφος του Καπιτωλίου και η Ρωμαϊκή Αγορά, η Πιάτσα Βενέτσια και η Πιάτσα ντελα Ρεπούμπλικα με το "Εθνικό Μνημείο του Βιτόριο Εμανουέλε Β'", τα λουτρά του Δοκλητιανού, το Καστέλ Σαντ' Άντζελο, το Κυρηνάλιο(η σημερινή κατοικία του Προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας), ο ναός του Αγίου Ιωάννη στο Λατερήνο και το παλάτι του Λατερήνο.