Π Ο Ν Τ Ο Σ
Ο Πόντος είναι η ελληνική ονομασία της γεωγραφικής περιοχής των Β.Α ακτών της Μ.Ασίας, η παράλια περιοχή της Καππαδοκίας στην σημερινή Τουρκία. Πρόκειται για μια περιοχή με μακρά ελληνική ιστορία μέχρι το 1923 και την υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών που ακολούθησε κατ' επιταγή της Συνθήκης της Λωζάνης.
Σημαντικές πληροφορίες για τον Πόντο στην αρχαιότητα δίνουν οι ρήτορες και οι συγγραφείς της αρχαίας Ελλάδας όπως ο Ξενοφώντας με το έργο του Κύρου Ανάβασις. Στα προελληνικά χρόνια, στην περιοχή ζούσαν γηγενείς λαοί όπως οι Κόλχοι ή Λάζοι, η γλώσσα των οποίων ανήκει στο γλωσσολογικό κλάδο των γλωσσών του Νότιου Καυκάσου(όπως η γεωργιανή γλώσσα). Ο Ελληνικός αποικισμός ξεκίνησε τον 8ο αιώνα με την Μίλητο της Ιώνιας να αποικίζει τον Εύξεινο Πόντο κι ως πρώτη αποικία αναφέρεται η Σινώπη. Μετά την κατάλυση του Μηδικού κράτους από τον Κύρο των Περσών, ο Πόντος περνάει στην Περσία χωρίς όμως να καταστραφεί.
Από τον Ξενοφώντα μέχρι τον Μ. Αλέξανδρο, η Τραπεζούντα και όλες οι ελληνικές αποικιακές πόλεις του Εύξεινου Πόντου ευημέρησαν και επεκτάθηκαν τόσο στα παράλια όσο και προς το εσωτερικό της περιοχής, εξελληνίζοντας συνέχεια κι άλλα φύλα. Αυτή την εποχή εξελίσσονται τα Κόμανα, τα Κάβειρα, η Γαζίουρα και η Αμάσεια. Είναι μια ανεξάρτητη και δημοκρατική περιοχή.
Κατά την περίοδο των μεταλεξανδρινών χρόνων ιδρύθηκε το ελληνιστικό βασίλειο του Πόντου (302-63 πΧ) με δημιουργό του κράτους τον Μιθριδάτη. Το 1204 η δυναστεία των Κομνηνών ίδρυσε στην περιοχή ανεξάρτητο βασίλειο μέχρι το 1461 οπότε και υπέκυψε στους Οθωμανούς.
Έξω από την Τραπεζούντα βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγιάς της Σουμελά που σύμφωνα με την παράδοση ιδρύθηκε το 386 από τους Αθηναίους μοναχούς Βαρνάβα και Σωφρόνιο σε σπήλαιο όπου είχαν μεταφέρει άγγελοι την ιερή εικόνα της Παναγιάς της Αθηνιώτισσας, την οποία είχε εικονογραφήσει ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Το μοναστήρι λόγω μιας μακράς λίστας θαυμάτων, γνώρισε ευημερία ακόμα και στα Οθωμανικά χρόνια.
Καταστράφηκε όμως από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλιστές που το λεηλάτησαν και το έκαψαν. Η εικόνα μαζί με το ευαγγέλιο του Όσιου Χριστόφορου και τον σταυρό του αυτοκράτορα της Τραπεζούντας Μανουήλ Κομνηνό διασώθηκαν, καθώς οι μοναχοί τα έκρυψαν στο παρεκκλήσι της Αγίας Βαρβάρας.
Ο ναός ξαναλειτούργησε για μια μέρα στις 15 Αυγούστου του 2010, ενώ προηγουμένως είχε μετατραπεί σε μουσείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου