Π Α Σ Χ Α Λ Ι Ν Α   Ε Θ Ι Μ Α   Σ Τ Ο Ν   Κ Ο Σ Μ Ο

     Το Πάσχα είναι μια μεγάλη γιορτή όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλο τον κόσμο. Έτσι, όπως έχουμε εμείς ήθη, έθιμα και παραδόσεις του Πάσχα, έχουν και στις υπόλοιπες χώρες. Άλλα μοιάζουν με τα δικά μας, όπως τα αυγά και τα τσουρέκια, ή τα οικογενειακά δείπνα, ενώ άλλα είναι πιο περίεργα και έχουν την καταγωγή τους από την ξεχωριστή κουλτούρα και ιστορία του κάθε λαού. Μερικά από αυτά τα ξεχωριστά έθιμα είναι τα εξής:

• Ένα από τα πιο περίεργα έθιμα της περιόδου του Πάσχα, το συναντάμε στην Τσεχία, στην Ουγγαρία και την Σλοβακία. Κατά την παράδοση την Μεγάλη Δευτέρα οι άνδρες "μαστιγώνουν" τις γυναίκες, με χειροποίητα μαστίγια φτιαγμένα από κλαδιά ιτιάς και διακοσμημένα με κορδέλες στα άκρα. Το μαστίγωμα έχει συμβολική σημασία, που σύμφωνα με τον θρύλο γίνεται ώστε οι γυναίκες να διατηρήσουν την ομορφιά τους και την υγεία τους.
  
• Στην συνέχεια οι γυναίκες με την σειρά τους οι γυναίκες με την σειρά τους ρίχνουν έναν κουβά κρύο νερό στους συζύγους τους για τον ίδιο λόγο. Επίσης χαρακτηριστικό του Πάσχα στην Τσεχία είναι τα ιδιαίτερα διακοσμημένα αυγά, όπου αφαιρείται ο κρόκος και το ασπράδι και διακοσμείται το κέλυφος με χρώματα και με σκαλίσματα. Αυτή η τεχνική ονομάζεται Kraslice.
  
• Στην Φιλανδία τα παιδιά μασκαρεύονται και μαζεύουν τα πρώτα κλαδιά των δέντρων που ανθίζουν, τα στολίζουν με χαρτόνια και κορδέλες και πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι προσφέροντάς τα. Ως αντάλλαγμα παίρνουν γλυκά. Είναι μια γιορτή της Άνοιξης, Στην δυτική Φιλανδία δε, το στοιχείο των εορτασμών είναι τα πυροτεχνήματα, τα οποία ρίχνονται ώστε να τρομάξουν οι μάγισσες που τριγυρνάνε στο χρονικό διάστημα μεταξύ Μεγάλης Παρασκευής και Μεγάλου Σαββάτου.
  
• Στην Ισπανία, στην μεσαιωνική πόλη Verges, τη Μεγάλη Τρίτη λαμβάνει χώρα ένας παραδοσιακός χορός, ο χορός του θανάτου. Μέσα στους στενούς μεσαιωνικούς δρόμους, οι άνθρωποι μασκαρεμένοι ως σκελετοί και φαντάσματα. με κουτιά γεμάτα στάχτη στα χέρια, παρελαύνουν και συγκεντρώνονται στην κεντρική πλατεία τα μεσάνυχτα. Τότε αρχίζει ο χορός που διαρκεί μέχρι τις 3 το πρωί, οπότε τα φαντάσματα προσκαλούν την Αγία Τριάδα.
  
• Στην γαλλική πόλη Χόξ, περισσότερα από 4500 αυγά χρησιμοποιούνται για την κατασκευή μιας γιγαντιαίας ομελέτας που προορίζεται για την σίτιση 1000 ατόμων. Επίσης στην Γαλλία περίοπτη θέση έχουν τα στολισμένα αυγά, σοκολατένια ή μη.
  
• Στην Ελβετία και συγκεκριμένα στα μικρά χωριά, οι ντόπιοι στολίζουν τις βρύσες τους με χρώματα και λουλούδια, και τις μετατρέπουν σε πασχαλινά πηγάδια. Σκοπός όλης της διαδικασίας είναι ο εορτασμός του νερού, που δίνει ζωή στις ξηρές περιοχές των Άλπεων.
• Στην Γερμανία την περίοδο του Πάσχα, όλα τα ξεραμένα χριστουγεννιάτικα δέντρα καίγονται. Η πράξη αυτή συμβολίζει τον ερχομό της άνοιξης και το τέλος του κρύου χειμώνα. Και εδώ, όπως σε όλες τις βόρειες χώρες, πασχαλινή συνήθεια είναι το κυνήγι των πασχαλινών αυγών που κρύβουν οι γονείς στους κήπους των σπιτιών ώστε να τα βρουν τα παιδιά.
  
• Στην Βρετανία λαμβάνει χώρα μια περίεργη παρέλαση. Στην πόλη Χάνγκερφορντ οι νεοδιορισμένοι αστυνομικοί καλούν όλους τους άνδρες στο Δημαρχείο της πόλης σφυρίζοντας ένα σύνθημα. Δύο άντρες επιλέγονται να παρελάσουν σε όλη την πόλη μοιράζοντας πορτοκάλια στις διερχόμενες κυρίες, και σε αντάλλαγμα παίρνουν ένα φιλί. Επίσης σε όλη την χώρα τα παιδιά φτιάχνουν μπάλες από αυγά, τις οποίες τις κυλάνε σε απότομους λόφους. Όποια μπάλα φτάσει πρώτη στον τερματισμό κερδίζει και ένα έπαθλο, συνήθως γλυκά.
  
• Στις Βερμούδες, την Μεγάλη Παρασκευή οι κάτοικοι πετάνε πολύχρωμους χαρταετούς, που συμβολίζουν την Ανάληψη του Χριστού στους Ουρανούς. Η ιστορία λέει ότι ο "δάσκαλος" χρειαζόταν ένα απλό και κατανοητό σύμβολο για να βοηθήσει τους μαθητές του να καταλάβουν την έννοια της Ανάληψης. Έτσι έφτιαξε έναν χαρταετό, τον διακόσμησε με την εικόνα του Χριστού και τον πέταξε στον ουρανό.
  
• Στην Πολωνία κατά την διάρκεια του Πάσχα και συγκεκριμένα την Δευτέρα του Πάσχα, λαμβάνει χώρα ένα περίεργο έθιμο, το Smingus-dyngus. Το έθιμο αυτό κρατάει από τον 15ο αιώνα και στην διάρκειά του τα αγόρια πετάνε νερό στα κορίτσια. Το πρωί της Κυριακής του Πάσχα στρώνουν το πασχαλινό τραπέζι και στην μέση τοποθετούν ένα ζαχαρένιο αρνί, προς τιμή του Χριστού. Δεν επιτρέπεται ο καπνός, γι'αυτό και δεν σερβίρονται ζεστά γεύματα.
• Στην Ιρλανδία εκτός από τις παραδόσεις του Πάσχα, που γίνονται σε όλον τον χριστιανικό κόσμο, υπάρχουν έθιμα τα οποία έχουν την καταγωγή τους στις Κέλτικες παραδόσεις όπως ο χορός της αυγής, η κηδεία της ρέγγας και ο χορός του κέικ.
  
• Στην Ιταλία και συγκεκριμένα στην Φλωρεντία, χαρακτηριστικό έθιμο είναι η ανατίναξη του κάρου, κατά το οποίο μια άμαξα γεμάτη με πυροτεχνήματα ανατινάσσεται στην διάρκεια του ύμνου Gloria την Κυριακή του Πάσχα. Έτσι όταν η άμαξα φτάσει μπροστά από το Duomo, ο επίσκοπος ανάβει με το Άγιο Φώς μια ρουκέτα σε σχήμα περιστεριού και την ρίχνει στην άμαξα.
  
• Στις Φιλιππίνες διαδραματίζεται το μαρτυρικό έθιμο της αυτό-σταύρωσης, όπου ευσεβείς Καθολικοί δοκιμάζουν να σταυρωθούν, αναβιώνοντας έτσι το Θείο Δράμα. Σκοπός της τελετουργίας αυτής είναι η κάθαρση και η άφεση αμαρτιών.
• Στη Αίγυπτο, την Μεγάλη Δευτέρα, παρά την αυστηρή νηστεία που ακολουθούμε την εβδομάδα των Παθών, τρώνε ψάρι το οποίο προηγουμένως ήταν θαμμένο στο χώμα. Η παράδοση αυτή χρονολογείται από το 2700 π.Χ.

     Βλέπουμε λοιπόν ότι ενώ στον Ορθόδοξο κόσμο το Πάσχα συμβολίζει την νίκη της ζωής πάνω στον θάνατο με την Ανάσταση του Χριστού, στις περισσότερες βόρειες χώρες σημαίνει τον ερχομό της Άνοιξης και επομένως της αναγέννησης της φύσης. Παρόλα αυτά γιορτάζεται παντού με την οικογένεια και τους φίλους. Είναι η καταλληλότερη περίοδος για να γιορτάσετε και να βρεθείτε με την οικογένειά σας.

       Β Ο Υ Δ Α Π Ε Σ Τ Η

  Η Βουδαπέστη είναι η πρωτεύουσα της Ουγγαρίας. Έγινε μια ενιαία πόλη όταν το 1873 συγχωνεύτηκαν οι πόλεις Buda(Βούδα), Obuda(Όμπουντα, παλαιά Βούδα) και Pest(Πέστη). Η ιστορία της ξεκινάει το 89 μ.Χ. περίπου, όπου ιδρύθηκε η πόλη Aquincum της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Η περιοχή έγινε έπειτα πατρίδα για τους Αβάρους και κάποιους σλαβικούς λαούς, όταν τελικά καταλήφθηκε το 900μ.Χ. από τους Μαγυάρους της κεντρικής Ασίας και προγόνους των σημερινών Ούγγρων. Το 1361 η Βουδαπέστη έγινε πρωτεύουσα της Ουγγαρίας. Αργότερα τον 16ο αιώνα κατακτήθηκε μεγάλο μέρος της από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, όπου το 1541 η Βούδα και η Πέστη έπεσαν στα χέρια των εισβολέων. Το 1686 η Πέστη ανακατακτήθηκε από τους Αψβούργους. Η Βουδαπέστη ήταν η πρώτη πρωτεύουσα βόρεια των Άλπεων που έγινε κέντρο της Αναγέννησης. Παρά της κατακτήσεις δεν υπήρξαν πάρα πολλές φθορές και λεηλασίες στα μνημεία της πόλης. Μερικά από αυτά είναι τα εξής:

• Το Βuda Castle Hill, είναι Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς και είναι ορατό από παντού στην πόλη της Βουδαπέστης. Αποτελείται από ένα σύμπλεγμα κτιρίων με πλακόστρωτα δρομάκια. Στην κεντρική πλατεία της Αγίας Τριάδας βρίσκεται και η εκκλησία Matthias. Το Βuda Castle ολοκληρώθηκε το 1265 από τον βασιλιά Bela IV της Ουγγαρίας. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα παλάτια με Γοτθική αρχιτεκτονική της περιόδου του Μεσαίωνα. Οι τελευταίες επισκευές και προσαρτήσεις στο παλάτι έγιναν απ' τον βασιλιά Μatthias Corvinus, ο οποίος προσέθεσε στοιχεία της Αναγεννησιακής τέχνης. 
  
• Δυστυχώς ελάχιστα έχουν διατηρηθεί σήμερα λόγω της κατάκτησης από τους Οθωμανούς που πήραν αρκετά έργα τέχνης όπως τα μπρούντζινα αγάλματα της θεάς Αθηνάς, της Άρτεμης και του Ηρακλή (τα οποία σε κάποια εξέγερση καταστράφηκαν από φανατικούς μουσουλμάνους) και άφησαν το παλάτι να ερειπωθεί. Κατά την προσπάθεια ανάκτησής του από τους Αψβούργους, πολλά κτίρια υπέστησαν ζημιές από βομβαρδισμούς. Στον προαύλιο χώρο του παλατιού αγάλματα και γλυπτά όπως το Συντριβάνι του Matthias, το μνημείο του Πρίγκηπα Ευγένιου του Savoy, το μυθολογικό πουλί Turul, το συντριβάνι με τα παιδιά που ψαρεύουν και άλλα, διακοσμούν τον περίγυρο του προαυλίου. 
  
• Στο κάστρο βρίσκεται και το Μουσείο Ιστορίας της Βουδαπέστης. Τα πιο αξιόλογα έργα της συλλογής του μουσείου είναι τα γοτθικά αγάλματα του κάστρου και μια μεταξένια ταπετσαρία του 14ου αιώνα , διακοσμημένη με το έμβλημα των Angevin. Στο ίδιο συγκρότημα κτιρίων βρίσκεται και η Εθνική Πινακοθήκη της Ουγγαρίας και η Εθνική Βιβλιοθήκη με σπάνια χειρόγραφα από την βιβλιοθήκη του βασιλιά Matthias, κώδικες και βιβλία μεγάλης αξίας.
  
• Η Όπερα της Βουδαπέστης, θεωρείται μια από τις καλύτερες στον κόσμο με εκπληκτική ακουστική. Χτίστηκε το 1880 σε Αναγεννησιακό ρυθμό με στοιχεία Μπαρόκ. Μπροστά από το κτίριο βρίσκονται τα αγάλματα των Feren Erkel (συνθέτη του εθνικού ύμνου της Ουγγαρίας) και Franz Liszt (πιο γνωστός Ούγγρος συνθέτης).
  
• Η γέφυρα Chain Bridge, ήταν η πρώτη γέφυρα που ένωσε την Βούδα με την Πέστη και διέσχισε τον Δούναβη. Πρωτοολοκληρώθηκε το 1894 αλλά κάηκε στην διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου και ανοικοδομήθηκε το 1949. Η διακόσμηση είναι εξολοκλήρου από χυτό σίδερο. Μια μεγάλη δωρεά για την ίδρυση της γέφυρας έγινε από τον Έλληνα έμπορο Γιώργο Σίνα. 
  
• Το Κοινοβούλιο της Βουδαπέστης, είναι ένα θαυμάσιο κτίριο, παράδειγμα νέο-γοτθικής αρχιτεκτονικής. Είναι το τρίτο μεγαλύτερο κτίριο κοινοβουλίου στον κόσμο. Χτίστηκε από τον Στέιντλ και αποτελείται από 691 αίθουσες. Η είσοδός του φυλάσσεται από δύο μεγάλους λέοντες και στο κέντρο του κτιρίου βρίσκεται η Αψιδωτή Αίθουσα με τους 16 βασιλείς να στολίζουν τους κίονες της αίθουσας.
  
• Ο ναός του Matthias(Ματθαίου), είναι μια εκκλησία 700 χρόνων. Πήρε το όνομά του από τον βασιλιά Matthias. Εδώ γίνονταν οι στέψεις και οι γάμοι των Ούγγρων βασιλέων. Έχει πολλά και διαφορετικά στοιχεία διακόσμησης από τις συνεχείς επεμβάσεις των βασιλιάδων με πιο χαρακτηριστικές τις κρυμμένες εικόνες του βασιλιά Λουδοβίκου, τον Πύργο Bela και την Ανάληψη της Παρθένου Μαρίας.
  
• Η πλατεία των Ηρώων είναι η μεγαλύτερη και πιο εντυπωσιακή πλατεία της πόλης. Στην μέση της πλατείας δεσπόζει το Μνημείο της Χιλιετίας, το οποίο εγκαινιάστηκε το 1896 για τον εορτασμό των 1000 χρόνων ιστορίας των Μαγυάρων. Στην βόρεια πλευρά της πλατείας βρίσκεται το Μουσείο Καλών Τεχνών, ενώ στην νότια πλευρά η Kunsthalle, ένας εκθεσιακός χώρος για τις σύγχρονες τέχνες.
  
• Ο Λόφος Gellert, προσφέρει μια από τις καλύτερες πανοραμικές θέας στην πόλη. Πήρε το όνομά του από τον επίσκοπο Gellert, ο οποίος σκοτώθηκε από ειδωλολάτρες το 1046, οι οποίοι τον έριξαν από τον λόφο λόγω του αγώνα του κατά του Χριστιανισμού. Στην κορυφή του λόφου βρίσκονται το άγαλμα της Ελευθερίας της Βουδαπέστης (μια γυναίκα που κρατάει ένα φύλλο φοίνικα) και η Citadel, ένα βασιλικό οχυρό που χτίστηκε το 1848 από τον Julius Jacob von Haynau, στρατηγό της Μοναρχίας του Χασβούργου.
  
• Τα Ιαματικά Λουτρά, είναι ένα από τα απομεινάρια της τούρκικης επιρροής στην Ουγγαρία. Τα λουτρά της Βουδαπέστης θερμαίνονται από φυσικές ιαματικές πηγές. Μετά την δύση του ηλίου οι πισίνες μετατρέπονται σε club, καθώς είναι χώρος διαφόρων εκδηλώσεων. 
  
• Η Μεγάλη Συναγωγή, είναι η μεγαλύτερη συναγωγή στην Ευρώπη και η δεύτερη μεγαλύτερη στον κόσμο. καθώς μπορεί να φιλοξενήσει γύρω στους 3000 προσκυνητές. Χτίστηκε μεταξύ του 1854 και 1859 σε νέο-μαυριτανικό στυλ. Κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου χρησιμοποιήθηκε σαν στάβλος και σαν κύριο κέντρο επικοινωνίας από τους Γερμανούς. Σήμερα είναι το κύριο κέντρο της εβραϊκής κοινότητας
  
• Επίσης αξιοθέατα είναι η Κεντρική Αγορά με τα παραδοσιακά ντόπια εδέσματα, η Ακαδημία Μουσικής της Βουδαπέστης που ιδρύθηκε το 1875 από τον συνθέτη Franz Liszt, σε Art Nouvaeu στυλ και το City Park, με το κάστρο Vajdahunyad και πλήθος αγαλμάτων.

            Π Α Σ Χ Α Λ Ι Ν Α   Ε Θ Ι Μ Α  ΣΤΗΝ  Ε Λ Λ Α Δ Α

       Το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη γιορτή της ορθοδοξίας, κατά την οποία γιορτάζεται η Ανάσταση του Ιησού Χριστού, μετά από την Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών. Τα έθιμα του Πάσχα είναι από τα πιο ωραία έθιμα της Ελλάδας. Τα κόκκινα αυγά που σπάμε το Μεγάλο Σάββατο, το κάψιμο του Ιούδα, οι λαμπάδες που μεταφέρουν το Άγιο Φως από την εκκλησία στο σπίτι, ο στολισμός και η Περιφορά του Επιταφίου στους δρόμους και τα βαρελότα που χαιρετίζουν την ανάσταση και το ψήσιμο του οβελία(αρνιού) είναι μερικά από τα πιο γνωστά πασχαλινά έθιμα. 

       Υπάρχουν και άλλα έθιμα του Πάσχα που δεν είναι και τόσο γνωστά, όπως το μυστήριο του ευχέλαιου, στο οποίο οι γυναίκες παίρνουν λίγο αλεύρι μαζί τους στην εκκλησία και μετά τη λειτουργία το κάνουν πρόσφορο. Ακόμα πιο άγνωστο είναι το έθιμο της Μεγάλης Παρασκευής, σύμφωνα με το οποίο κανείς δεν στρώνει το κρεβάτι του πριν την εκκλησία, ώστε να μην στρωθεί κρεβάτι πριν στρωθεί το κρεβάτι του Χριστού. Στα άγνωστα έθιμα του Πάσχα περιλαμβάνεται το τσουρούφλισμα των ζώων που δεν γεννάνε με το Άγιο Φως, ώστε να καρποφορήσουν, καθώς και η φύλαξη μιας από τις κουλούρες του Πάσχα για να καταναλωθεί την Πρωτομαγιά. Τέλος, ένα έθιμο του Πάσχα που έρχεται από τα αρχαία χρόνια πριν τη Γέννηση του Χριστού είναι το διάβασμα της "κουτάλας" του αρνιού, που λεγόταν παλιά ότι μπορεί να προβλέψει το μέλλον. Επίσης η κάθε περιοχή έχει τα δικά της ξεχωριστά και μοναδικά έθιμα. Κάποια από αυτά είναι τα παρακάτω.

• Πάσχα στην Πάρο. Η περιφορά του Επιταφίου της Μάρπησσας παρουσιαζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς κατά την διάρκειά της, γίνονται δεκαπέντε περίπου στάσεις. Σε κάθε στάση φωτίζεται και ένα σημείο του βουνού, όπου τα παιδιά ντυμένα Ρωμαίοι στρατιώτες ή μαθητές του Χριστού, αναπαριστούν σκηνές από την είσοδο στα Ιεροσόλυμα, την προσευχή στο Όρος των Ελαιών, το Μαρτύριο της Σταύρωσης και την Ανάσταση.
  
• Πάσχα στην Κέρκυρα. Την Κυριακή των Βαΐων, στις 11 το πρωί, γίνεται η Λιτανεία του Σεπτού Σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνα. Είναι μία Λιτανεία που γίνεται από το 1630 σε ανάμνηση της απαλλαγής του νησιού από την φοβερή αρρώστια της πανώλης που το 1629 θέρισε τους Κερκυραίους. Η Λιτανεία αυτή είναι η πιο μεγάλη του νησιού, παίρνουν δε μέρος και οι 14 Φιλαρμονικές του νησιού. Στις 11 το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου ο κόσμος περιμένει την πρώτη Ανάσταση. Όταν τελειώνει η ακολουθία στη Μητρόπολη, χτυπούν οι καμπάνες των εκκλησιών και από τα παράθυρα των σπιτιών πέφτουν κατά χιλιάδες, πήλινα δοχεία (μπότιδες= ο μπότης είναι το κανάτι με το στενό στόμιο και τα δυο χερούλια) γεμάτα με νερό, στους δρόμους, με μεγάλο κρότο. Αυτό το έθιμο έχει τις ρίζες του στο χωρίον του Ευαγγελίου 'Συ δε Κύριε Ανάστησόν με ίνα συντρίψω αυτούς ως σκεύη κεραμέως".  Στην "Πίνια" το παλιό εμπορικό κέντρο της πόλης, αναβιώνει το έθιμο της "μαστέλας". Ένα μισοβάρελο στολίζεται με μυρτιές και κορδέλες και οι περαστικοί καλούνται να ρίξουν μέσα κέρματα "για το καλό". Με την πρώτη καμπάνα της Ανάστασης, κάποιος βουτάει μέσα για να μαζέψει τα λεφτά. Παλιότερα ο βουτηχτής δεν ήταν εθελοντής, αλλά κάποιος ανίδεος περαστικός που τον έριχναν με το ζόρι.
  
• Πάσχα στη Ζάκυνθο. Το μεσημέρι της Μεγάλης Παρασκευής, πλήθος πιστών συμμετέχει στην περιφορά του Εσταυρωμένου που διασχίζει όλη την πόλη. Στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου των Ξένων, η περιφορά του Επιταφίου, σύμφωνα με παμπάλαιο τοπικό έθιμο, γίνεται τις πρώτες πρωινές ώρες του Μεγάλου Σαββάτου, ενώ με την ανατολή του ηλίου, ο Δεσπότης σηκώνει την Ανάσταση. Με το πρώτο χτύπημα της καμπάνας, ο Δεσπότης αφήνει ελεύθερα άσπρα περιστέρια ενώ από το καμπαναριό πετάνε στο δρόμο πήλινα δοχεία, όπως και όλοι οι κάτοικοι του νησιού από τα παράθυρά τους.
  
• Πάσχα στη Σκιάθο. Η Σκιάθος είναι από τις ελάχιστες περιοχές της Ελλάδας όπου τηρείται το Αγιονορίτικο Τυπικό, όσον αφορά στις ώρες που γίνονται οι ακολουθίες των Εκκλησιών. Η βραδινή ακολουθία του Επιταφίου, ξεκινά τα ξημερώματα του Μεγάλου Σαββάτου. Γύρω στις 4 το πρωί βγαίνουν οι Επιτάφιοι για περιφορά κι επιστρέφουν στις εκκλησίες γύρω από στις 5.30 το πρωί.
  
• Πάσχα στην Ύδρα. Στην Ύδρα, το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής οι νέοι χωρίζονται σε δύο ομάδες, η μία πηγαίνει στην εκκλησία να στολίσει τον Επιτάφιο και η δεύτερη πηγαίνει στο λιμάνι. Εκεί, πάνω σε μια βάρκα φτιάχνουν μια κρεμάλα που κρέμεται πάνω από τη θάλασσα και στην οποία κρεμούν το ομοίωμα του Ιούδα. Το βράδυ, μετά την περιφορά του Επιταφίου, ο ιερέας ανεβαίνει επάνω στη βάρκα, και βάζει φωτιά στο ομοίωμα. Την Μεγάλη Παρασκευή , ο Επιτάφιος της συνοικίας Καμίνι μπαίνει στη θάλασσα και διαβάζεται η Ακολουθία του Επιταφίου. Στη συνέχεια οι Επιτάφιοι τεσσάρων ενοριών συναντώνται στο κεντρικό λιμάνι.
  
• Πάσχα στη Λιβαδειά. Το πιο χαρακτηριστικό έθιμο της πόλης, είναι το πολύ γνωστό και μοναδικό Πάσχα της Λιβαδειάς, διατηρείται και ζωντανεύει αφού οι νεότεροι συμμετέχουν με ιδιαίτερο μεράκι και κέφι στο έθιμο του "λάκκου". Μετά την Ανάσταση και πριν καλά ξημερώσει οι Λειβαδίτες ετοιμάζουν φωτιά. Ένας, κάνοντας το σταυρό του, βάζει φωτιά στο σωρό με τη λαμπάδα της Αναστάσεως. Οι φλόγες αγκαλιάζουν το σωρό. Με ραντίσματα νερού και συχνό χτύπημα με ένα μακρύ ξύλο, η θράκα είναι έτοιμη για να ψηθούν τα αρνιά. Το ίδιο γίνεται σε όλους τους "λάκκους" και ανεβαίνουν οι καπνοί, αναρίθμητοι και πυκνοί.
  
• Πάσχα στο Λεωνίδιο. Το πιο εντυπωσιακό έθιμο της περιοχής είναι τα αερόστατα. Το βράδυ της Ανάστασης γεμίζει ο ουρανός από φωτεινά "αερόστατα" τα οποία ανυψώνονται από τους πιστούς κάθε ενορίας. Κάθε σχεδόν σπίτι ετοιμάζει το δικό του αερόστατο. Τα αερόστατα ετοιμάζονται εβδομάδες πριν και στην ετοιμασία τους συμμετέχουν μικροί και μεγάλοι. Είναι φτιαγμένα από καλάμι και χαρτί και το ύψος τους φτάνει τα δύο μέτρα. Από κάθε ενορία αφήνονται περισσότερα από 100 αερόστατα Την ίδια ώρα έξω από την εκκλησία γίνεται το κάψιμο του Ιούδα.
  
• Πάσχα στα Μέγαρα. Την Τρίτη ημέρα του Πάσχα γιορτάζεται ο "Χορός της Τράτας". Κατά την παράδοση, οι κάτοικοι ζήτησαν από τον Πασά να τους επιτρέψει να κτίσουν ένα εκκλησάκι. Ο πασάς έδωσε την άδεια, με την προϋπόθεση όμως, να αρχίσουν το κτίσιμο της εκκλησίας το πρωί και να το τελειώσουν το βράδυ, διαφορετικά θα τους εκτελούσε. Οι κάτοικοι κατάφεραν να τελειώσουν το κτίσιμό της το μεσημέρι και την αφιέρωσαν στον Άγιο Ιωάννη τον Γαλιλαίο. Από τότε και στο σημείο αυτό, μετά την θεία λειτουργία, γίνονται εκδηλώσεις όπου συγκεντρώνονται παραδοσιακά συγκροτήματα και οργανοπαίχτες Μεγαρείς και χορεύουν τον χορό της Τράτας.
  
• Πάσχα στην Κύθνο. Το πιο εντυπωσιακό έθιμο του νησιού είναι αυτό της "Κούνιας". Την Κυριακή του Πάσχα, στην πλατεία του νησιού, στήνεται μία κούνια, στην οποία κουνιούνται αγόρια και κορίτσια ντυμένα με παραδοσιακές στολές. Αυτός ή αυτή που θα κουνήσει κάποιον, δεσμεύεται ενώπιον Θεού και ανθρώπων για γάμο. Το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου επικρατεί το έθιμο του "συχώριου", δηλαδή όλοι όσοι έχουν πεθαμένους συγγενείς φέρνουν στην εκκλησία ψητά, κρασί και ψωμί, τα οποία έχει "διαβάσει" ο παπάς, τα προσφέρουν στους επισκέπτες και στους κατοίκους του νησιού.
  
• Πάσχα στην Πάτμο. Την Μεγάλη Πέμπτη, γίνεται αναπαράσταση του "Μυστικού Δείπνου" και του "Νιπτήρα". Αναπαράσταση του Νιπτήρα που τέλεσε ο Ιησούς στους μαθητές Του μετά το Μυστικό Δείπνο. Πραγματοποιείται κάθε Μεγάλη Πέμπτη μεσημέρι, στη πλατεία Ξάνθου, μπροστά στο Δημαρχείο όπου έχει στηθεί από νωρίς το σκηνικό. Τους ρόλους των 12 Αποστόλων υποδύονται μοναχοί ή κληρικοί και το ρόλο του Χριστού ο ηγούμενος της Μονής Θεολόγου, ενώ το ρόλο του Ευαγγελιστή ένας κληρικός. Η αναπαράσταση γίνεται μέσα σε αυστηρά μοναστηριακό κλίμα με τον Απόστολο Πέτρο και τον Ιούδα ως «πρωταγωνιστές» μέχρι την ώρα που ο ηγούμενος θα ραντίσει συμβολικά τα πόδια των μοναχών με νερό. Η πομπή ξεκινάει και επιστρέφει στο Μοναστήρι.  Την Κυριακή του Πάσχα στις 3 το απόγευμα, στο Μοναστήρι της Πάτμου γίνεται η 2η Ανάσταση κατά την οποία το Αναστάσιμο Ευαγγέλιο διαβάζεται σε επτά γλώσσες και από τον ηγούμενο μοιράζονται κόκκινα αυγά στους πιστούς.
  
  
   
• Πάσχα στην Κάρπαθο. Στην Κάρπαθο έχουμε το πατροπαράδοτο έθιμο το "βυζάντι" , όπου αντί για σουβλιστό αρνί, γεμιστό αρνί με ρύζι, πλιγούρι και εντόσθια. Επίσης, στην Κοινότητα Μενετών (Καρπάθου) την ημέρα του Αγίου Γεωργίου γιορτάζεται το "Λακί". Οι Λακιώτες συγκεντρώνονται στον ομώνυμο λόφο όπου εκεί φιλοξενούν όλους τους ξένους αλλά και τους κατοίκους από τα γύρω χωριά στους οποίους προσφέρουν κρασί και αρνί, στην συνέχεια ρίχνουν δυναμίτες στο γκρεμό.  
  
• Πάσχα στην Καλαμάτα.  Στην Καλαμάτα, αναβιώνει ένα έθιμο, που πηγάζει από τους απελευθερωτικούς αγώνες
  του 1821, ο διαγωνισμός των «μπουλουκιών» (ομάδες παικτών) ή αλλιώς σαϊτοπόλεμος. Σύμφωνα με το θρύλο, οι Μεσσήνιοι χρησιμοποίησαν σαΐτες γεμάτες εκρηκτικά και αναχαίτισαν το ιππικό των Τούρκων, τρομάζοντας τα άλογα τους και αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι η νίκη σε μια μάχη δεν αποκτιέται μόνο μέσα από την αριθμητική υπεροχή. Οι διαγωνιζόμενοι με παραδοσιακές ενδυμασίες και οπλισμένοι με σαΐτες, δηλαδή με χαρτονένιους σωλήνες γεμάτους μπαρούτι, επιδίδονται σε σαϊτοπόλεμο, στο γήπεδο του Μεσσηνιακού με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου.
• 
  Πάσχα στην Χίο.  Στη Χίο, ο γνωστός πλέον ρουκετοπόλεμος είναι ένα παλιό Βρονταδούσικο έθιμο που έχει τις ρίζες του στην τουρκική κατοχή. Από τα αυτοσχέδια κανονάκια, που έφτιαχναν οι ενορίτες φτάσαμε στις σημερινές αυτοσχέδιες ρουκέτες, βεγγαλικά, φτιαγμένα από νίτρο, θειάφι και μπαρούτι. Η προετοιμασία των ρουκετών αρχίζει αμέσως μετά το Πάσχα για να είναι έτοιμες την επόμενη χρονιά. Οι ποσότητες, τα τελευταία χρόνια, φτάνουν στις μερικές χιλιάδες και το θέαμα που δημιουργούν οι ρουκέτες, όταν εκτοξεύονται στον ουρανό του Βροντάδου εντυπωσιακό. Εξαιτίας ατυχημάτων, τα τελευταία χρόνια έχουν ληφθεί μέτρα για την προστασία των παρευρισκομένων, έτσι ώστε να διασωθεί το έθιμο.