Cosmotaxidia

Β Ι Ε Ν Ν Η

Η Βιέννη είναι η πρωτεύουσα της Αυστρίας. Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 170 μέτρων μόνο, δίπλα στον ποταμό Δούναβη. Πρωτοιδρύθηκε περίπου το 500 π.Χ. από Κέλτες. Μετά πέρασε στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία με το όνομα Βιντομπόνα. Τον Μεσαίωνα η Βιέννη ήταν η έδρα της δυναστείας Μπάμπενμπεργκ και το 1440 αποτέλεσε έδρα της δυναστείας των Αψβούργων. Το 1805 η πόλη έγινε πρωτεύουσα της Αυστριακής Αυτοκρατορίας και στην συνέχεια της Αυστροουγγρικής

Αυτοκρατορίας. Το 1918 έγινε τελικά η πρωτεύουσα της Δημοκρατικής Αυστρίας.

Με το πέρασμα όλων αυτών των δυναστειών η πόλη απέκτησε πολλά παλάτια, μνημεία και αξιοθέατα που την έβαλαν στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Ορισμένα από αυτά είναι τα εξής:

Το αυτοκρατορικό παλάτι του Σένμπρουν, είναι ένα από τα ιστορικότερα ανάκτορα της Ευρώπης. Αποτέλεσε τα θερινά ανάκτορα των Αψβούργων από τον 18ο αιώνα εώς το 1918. Άρχισε να κατασκευάζεται από τον Αυτοκράτορα Λεοπόλδο τον Α' και ολοκληρώθηκε από τον Αυτοκράτορα Κάρολο ΣΤ' και την κόρη του Μαρία Θηρεσία. Τελικά ολοκληρώθηκε το 1744. Το ανάκτορο απαριθμεί 1441 δωμάτια με πολλά έργα και πίνακες γνωστών καλλιτεχνών. Ένας τεράστιος κήπος εκτείνεται περιμετρικά του ανακτόρου.

Χωρισμένος σε τέσσερα τερτατημόρια με κέντρο το παλάτι.32 αγάλματα του Μπάγιερ συγκαταλέγονται στα αξιοθέατα του κήπου, ενώ στο κέντρο κάθε τεταρτημορίου υπάρχει περίτεχνο συντριβάνι. Στην πίσω μεριά του παλατιού βρίσκεται "ο κήπος των Φασιανών" με τον αρχαίο ρωμαϊκό οβελίσκο, η Κρήνη "Σένερ Μπρούνεν", απ' όπου πήρε το όνομά του το ανάκτορο και συνεχίζει με τον πρώτο ζωολογικό κήπο του κόσμου και το αυτοκρατορικό θερμοκήπιο.
Το αυτοκρατορικό παλάτι του Χόφμπουργκ είναι ένα σύμπλεγμα παλατιών, αυτοκρατορικών διαμερισμάτων και μουσείων. Είναι σε γοτθικό ρυθμό και στις αίθουσές του γεννήθηκε και μεγάλωσε η Μαρία Αντουανέτα. Σήμερα μια πτέρυγα φιλοξενεί την επίσημη κατοικία του Προέδρου της Αυστριακής Δημοκρατίας. Στους χώρους του στεγάζονται το μουσείο της Σίσσυ, η χειμερινή Σχολή Ιππασίας του 1572, το μουσείο του Αυτοκρατορικού Θησαυρού, το Μουσείο του

Ασημιού, το μουσείο Φυσικής Ιστορίας του 1889, την εκκλησία των Αυγουστίνων όπου τελέστηκαν οι γάμοι της Μαρίας Θηρεσίας και της Σίσσυ και το Μουσείο Αλμπερτίνα που έχει στην κατοχή του 60000 πίνακες ζωγραφικής των Άλμπερχτ Ντύρερ, LeonardodaVinci, Buonarroti, Rembrandt, Rubens, Delacroix κ.α. Αξιοσημείωτο είναι ένα διαμάντι κολομβιανής προέλευσης, βάρους 2862 καρατίων, που φυλάσσεται στο Hofburg.
Το Μπούργκτεατερ είναι το αυστριακό Εθνικό Θέατρο στη Βιέννη. Δημιουργήθηκε το 1741 από την Μαρία Θηρεσία ως θέατρο δίπλα στο παλάτι. Το θέατρο μεταφέρθηκε το 1888 στην κεντρική κυκλική λεωφόρο Ρινγκστράσσε.
Το καφέ Γκρίνσταϊντλ είναι από τα ιστορικότερα καφενεία της Βιέννης. Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, στην Michaelerplatz με θέα προς το ανάκτορο Χόφμπουργκ. Το καφέ εγκαινιάστηκε το 1844 και αποτέλεσε κέντρο μοντερνισμού της λογοτεχνικής βιεννέζικης πρωτοπορίας αλλά και τόπος συγκέντρωσης ομάδων πολιτικής αμφισβήτησης την περίοδο της επανάστασης του 1848-1849. Το 1897 κατεδαφίστηκε και το 1990 ανοικοδομήθηκε νέο κτίριο που λειτούργησε στην αρχή ως κατάστημα τράπεζας και στην συνέχεια ως το σημερινό Καφέ Γκρίνσταϊντλ.
Το Γκρίχενμπαϊσελ είναι ένα παραδοσιακό αυστριακό εστιατόριο που πρωτοαναφέρεται το 1447 και είναι το παλαιότερο εστιατόριο της πόλης. Το όνομά του σημαίνει "Ελληνική ταβέρνα" και βρίσκεται μεταξύ μιας ελληνικής εκκλησίας και του Ελληνικού σοκακίου(Griechengasse) στην πρώην Ελληνική γειτονιά της Βιέννης. Το εστιατόριο έχουν επισκεφτεί διάσημοι όπως ο Μπετόβεν, ο Σούμπερτ και ο Βάγκνερ.
Το Χούντερβασερ Χάους είναι ένα συγκρότημα διαμερισμάτων που κατασκευάστηκε μεταξύ 1983-1986 από τον αυστριακό ζωγράφο, γλύπτη και αρχιτέκτονα Φριντενσράϊχ Χουντερτβάσερ. Είναι ένα δημοτικό συγκρότημα πολυκατοικιών με 52 ενοικιαζόμενα διαμερίσματα. Το κτίσμα και η πρόσοψή του κατανέμεται σε μικρούς αυτόνομους οικισμούς με ακανόνιστες χρωματικές λωρίδες, ακανόνιστα παράθυρα και διαφορετική μορφολογία. Οι στέγες καλύπτονται από περίτεχνους κήπους με περισσότερα από 250 δέντρα, θάμνους και φυτά.
Τα Γκαζόμετρα είναι 4 πρώην δεξαμενές αερίου, χτισμένα το 1896-1899. Μετά την μεταστροφή της πόλης από το φυσικό αέριο, δεν ξαναχρησιμοποιήθηκαν. Μόνο ο εξωτερικός τοίχος από τούβλα συντηρήθηκε. Πλέον σήμερα είναι ένα συγκρότημα κατοικιών, με κινηματογράφο, αίθουσα μουσικής, κοιτώνες σπουδαστών, δημοτικό αρχείο κ.λ.π. Με 800 διαμερίσματα και 1600 κατοίκους.
Ο Στέφλ, όπως ονομάζουν οι Βιεννέζοι τον Καθεδρικό ναό του Αγίου Στεφάνου, βρίσκεται στο κέντρο της Βιέννης και η παλαιότερη εκκλησία. Τα μόνα τμήματα που έχουν μείνει από το αρχικό σχέδιο του ναού είναι η Πύλη των Γιγάντων και οι Πύργοι των Ειδωλολατρών. Ιδιαίτερα είναι το μυτερό καμπαναριό, γνωστό ως Πούμεριν, και τα ρομβοειδή γυαλιστερά κεραμίδια του στεγάστρου που απεικονίζουν έναν δικέφαλο αετό.
Το Μπελβεντέρε είναι μια μεγαλοπρεπή συνοικία από τον Γιόχαν Λούκας φον Χίλντεμπραντ, ως θερινό ανάκτορο του πρίγκηπα Ευγένιου. Αποτελείται από δύο ανάκτορα που έχουν μετατραπεί σε δημόσιες πινακοθήκες. Οι κήποι του Μπελβεντέρε είναι διαμορφωμένοι σε τρία επίπεδα. Στο πρώτο βρίσκονται τα έργα του Γκουστάβ Κλίμτ (Το Φιλί), που αποτελεί το κύριο αξιοθέατο. Στο δεύτερο επίπεδο,

ενδιαφέρον παρουσιάζει το κτίριο Ορανζερί που χρησίμευε για την προφύλαξη των φυτών τον χειμώνα. Τέλος έχουμε τον Πορτοκαλεώνα όπου στεγάζεται το Μουσείο της Αυστριακής Μεσαιωνικής Τέχνης και φιλοξενεί γοτθικά και αναγεννησιακά έργα τέχνης.
Το Κτίριο της Απόσχισης (Secession), είναι ένα κτίσμα αφιέρωμα στην απελευθέρωση από την παράδοση και στην ελευθερία της τέχνης. Χτίστηκε από τον Γιόσεφ Μαρία Όλμπριχ και εντυπωσιάζει με τον ξεχωριστό του θόλο που μοιάζει με "χρυσό λάχανο" όπως λένε οι Βιεννέζοι. είναι ένας θόλος στολισμένος με 300 επιχρυσωμένα φύλλα δάφνης που συμβολίζουν την νίκη και την αγνότητα.
Το Karlskirche, είναι ένας μεγαλοπρεπής καθεδρικός ναός σε μπαρόκ ρυθμό, που χτίστηκε προς τιμή του Κάρλ Μπορομέο που ήταν ο προστάτης άγιος των Βιεννέζων στην μάχη με την πανώλη. Στο αέτωμα βρίσκεται το άγαλμα του Μπορομέο.
Ο Μότσαρτ έζησε σε πάρα πολλά σπίτια στην Βιέννη. Δεν του άρεσε να μείνει σε ένα σημείο. Όμως το διαμέρισμα στην οδό 5 ήταν το σπίτι του Μότσαρτ για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα (1784-1787). Εδώ συνέθεσε το γνωστό έργο του " Οι γάμοι του Φίγκαρο".